Το πανηγύρι είναι μια πανάρχαια συνήθεια που μέχρι σήμερα εξακολουθεί να συνοδεύει τα καλοκαίρια μας, μια αγαπημένη ιεροτελεστία που στη διάρκεια των ετών έχει εξελιχθεί σε τόπο συνάθροισης πολλών ανθρώπων και θεωρείται μέσο υπαίθριας ψυχαγωγίας και διασκέδασης.

 Ο χαρακτήρας του ήταν πάντοτε θρησκευτικός, αφού οργανωνόταν για τον εορτασμό κάποιου Αγίου. Τις περισσότερες φορές διαρκεί δύο μέρες, παραμονή και ανήμερα, και τον εκκλησιασμό ακολουθεί η ψυχαγωγία. Αφού γίνει η λειτουργία στους ναούς, η εθιμοτυπική αρτοκλασία και η περιφορά των εικόνων, έπεται μεγάλη εμποροπανήγυρη με πάγκους μικροπωλητών, μουσικοχορευτικά δρώμενα και γλέντι μέχρι πρωίας. 

Για πολλά χρόνια ήταν ένα έθιμο της αγροτικής Ελλάδας που λάμβανε χώρα σε καφενεία και πλατείες των χωριών, αλλά με τα χρόνια μεταφέρθηκε και στις πόλεις. Ωστόσο, με τον καιρό ο βασικός του ρόλος μετασχηματίστηκε και από πεδίο συγκίνησης και πολιτισμού μετατράπηκε σε μια ετήσια γιορτή «συλλόγων» των κατά τόπους μικρών κοινωνιών. 

Τις περισσότερες φορές παρατηρείται μια κορύφωση κατά τον τρίτο μήνα του καλοκαιριού, πριν και μετά τον Δεκαπενταύγουστο, οπότε υπάρχει χρόνος για ξεκούραση και η διοργάνωσή τους συμπίπτει με τη μεγάλη θρησκευτική γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.